Ik ben een schrijflover, mij kan je wakker maken voor een blanco vel papier, een onderwerp en verborgen woorden die ik mag gaan ontdekken en creëren. Met liefde sleutel ik aan mijn teksten, zoek ik de spanning tussen het verlangen naar de juiste verbinding van de ene naar de andere zin. Misschien is schrijven voor mij wel een soort van staat waarbij ik verbonden ben met het goddelijke. Mijn eigen innerlijke godinnetje waarbij ik de tijd en de wereld om mij heen verlies, één met pen en papier en de zinnen om mij heen, bereid om te voelen welk woord ik vanuit het hart kan verbinden met de tekst. Schrijven maakt mijn geest en lichaam flexibel. Ik voel de emoties vanuit de woorden. Ze komen en gaan en ik heb de moed om ze te beschrijven. Volgens mij is dit de weg naar het verhaal. Ik ben een artistiek schrijfster, met lef, durf, volledig vrij en zonder vrees laat ik graag mijn ware aard tot uiting komen. Voor mij een betekenisvol bestaan, omdat ik met heel mijn wezen durf te leven en te schrijven. Juist die verbondenheid met mijn eigen tekst brengt mij rust, ruimte en laat me zien wie ik ben. Gepassioneerd, altijd met liefde en gedreven vanuit intensiteit. Een bron van kracht die mijn ogen doen openen naar verwondering en laat dat nou altijd het begin zijn van wijsheid.
Ik voel een zinderende golf van energie om met mijn schrijven aan de slag te gaan. Het vuurtje gaat al branden en mijn innerlijke godinnetje staat te popelen. Het is mijn levensvuur, de drijfveer van mijn creatie, het brandende vuurtje dat me op het spoor brengt van wat goed is voor mij. Het mogen delen van mijn teksten. Ja, ik ben een schrijfster zonder vrees. Zelfs als ik net te horen heb gekregen dat mijn tekst naar de grootste gemaild mag worden, wetende dat haar ogen over mijn woorden gaan en ik aan de andere kant geduldig staat te wachten op haar commentaar. Zelfs dan heb ik geen vrees omdat vrees misschien wel de grootste vijand van het leven is.
